Tweede weekend

Donderdag was een rustdag, na twee lange dagen in de auto. Lindsey kwam langs met de kinderen.

Vrijdag ging ik fietsen in Chatfield park. We konden geen helm vinden, die mij paste. Stacy zei we kunnen naar een tweede hands winkel gaan, dichtbij en kijken of daar een helm voor mij was. voor 6 dollar had ik een nieuwe helm. Ze heeft me afgezet in Chatfieldpark en ik kon terugfietsen. Ze wees me de weg aan, die ze zelf nam.

Op de terugweg, dacht ik die weg te nemen, bleek het een snelweg te zijn, maar er was geen verkeersbord, dat aan gaf dat het een snelweg was en dat ik er niet mocht fietsen. Bij hun heb je heel veel fietspaden, waarvan je niet kan zien dat het fietspaden waren. Ik fietste een stukje en dacht dit gaat wel erg snel, de auto's dan. Beneden zag ik een fietspad liggen met een hek er om heen en ik dacht hoe kom ik daar???? Geen idee, maar ik had het idee, dat ik op een verkeerde weg zat. Ik bel Stacy, neemt niet op. Ik bel Danny op zijn mobiel, bleek hij met Stacy aan de telefoon. Hij dacht eerst het kan wel een werkrelatie zijn uit Europa, maar toen dacht hij misschien is het Inge wel. Gelukkig nam hij op en was Stacy op dezelfde weg als waar ik stond. In de berm met mijn fiets. Gelukkig was ze er binnen een paar minuten en moesten we beide lachen, omdat nergens staat aangegeven dat je er niet mag fietsen en omdat ze zelf niet wist waar ik op het fietspad kon komen.

's Middags ben ik op gehaald door Lesley en zijn we naar de school van haar kinderen gegaan. Ik mocht daar wat vertellen over Nederland. Er waren een aantal kinderen, die dachten dat we geen winkels en wegen in Nederland hebben.... Dat was op zich wel grapping en leuk om te doen. Ik moest moeite doen, om een verhaal in het Nederlands te vertellen, omdat ik tegen hun Engels sprak. Het enige woord wat ze konden verstaan was Chicago, ik vertelde over de heenreis.

Na de school zijn we naar Lesley's huis gegaan en heb ik eerst met de kinderen trampoline gesprongen en zijn we gaan eten. 's Avonds nog een film gekeken. Eindelijk Lesley's man ontmoet, want die moest onverwacht van 7.00 tot 23.00 werken elke dag van het weekend, maar als hij het even rustig heeft kan hij naar huis. Hij wist eindelijk wie de vreemdeling was, die Lesley had uitgenodigd.

Zaterdag moest de jongste dochter paardrijden, 's middags bij Westernairs. 's Ochtends geskeelerd met de kinderen in het park, ja ik ook op skeelers van die hockey skeelers. Het was even wennen, maar ging verder wel goed.

Zondag ben ik met Lesley naar de kerk geweest, wat in eerste instantie niet zo erg was. De muziek was niet saai het ging over god, maar als je de band zag en hoorde spelen en je de taal niet kan verstaan kan het net zo goed een normale band zijn. De pastoor praatte heel snel en als hij praat lijkt het net of hij het geloof aan het verkopen is. Een carbertier die aan het praten is over geloof en gooit er grapjes in over dingen die hij zelf mee maakt. Het is interessant om te zien hoe het hier gaat, maar 1x naar de kerk is voldoende. Aan het eind vroeg de vrouw achter mij of de boodschap was overgekomen. Ik heb hem begrepen, ook al keek ik regelmatig uit het raam en om me heen, om mijn oren te sluiten. Hij praatte nog al snel en ik had de nacht ervoor zware hoofdpijn gehad. Het gaat nu weer goed. De boodschap is niet binnengekomen, zoals hij het had bedoeld. De vrouw moest wel lachen, toen ik dat zei. Ze weet dat ik uit Nederland kom.

Zondagmiddag zijn we naar het historisch museum van Littleton geweest, was echt wel leuk om te zien hoe ze vroeger leefden. Het heeft iets weg van het openluchtmuseum in Nederland, alleen kleiner.

Gister zijn we naar het Natuur en Wetenschapsmuseum geweest. Ontzetten groot, je kan er niet in een dag door heen lopen en alles goed bekijken. We zijn naar het gedeelte van de ruimte, kristallen, wilde dieren, Menselijk lichaam, mummy's en de prehistorie met de dinosaurussen geweest. Tussendoor hebben we een 3d film gezien over een beest dat uitsterft in Madagaskar en alleen daar leeft.

Het was ontzettend interessant, vooral het menselijk lichaam. Je kreeg daar een pasje en daar kon je gegevens op zetten en allemaal activieteiten doen. Je hartslag in rust meten, een stuk fietsen en kijken wat je hartslag doet, jezelf meten. Aan het eind kan je de gegevens uitprinten en meenemen. Helaas klopte het niet allemaal, want hij gaf aan dat ik de inches omgerekend in cm 168cm ben. Dat klopt niet helemaal. Het was leuk om te doen.

Vanmorgen ben ik bij Stacy teruggebracht. Ik was bang dat ik mijn pinpas kwijt was, omdat ik hem de dag ervoor niet kon vinden. Stacy vond hem achter mijn rijbewijs in hetzelfde vakje. Wij overal lopen zoeken, ze dacht ik zal toch nog in haar portemonee kijken en ja hoor ze vond hem:D:D:D:D:D

Vanmiddag ga ik even bij Dodie en Wayne langs, Stacy moet werken en Danny is ook aan het werk. Ik kan er heen lopen of fietsen, maar het is mooi weer, dus ik ga lopen.

Groetjes